PSI – Aspekty praktyczne rozliczania ulgi strefowej
Polska Strefa Inwestycji wprowadzona została ustawą z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji. Rozwiązanie to w przeciwieństwie do specjalnych stref ekonomicznych umożliwia uzyskanie pomocy publicznej na terytorium całego kraju. Przedmiotowa pomoc publiczna dotyczy zwolnienia z zapłaty podatku dochodowego zarówno PIT jak i CIT z tytułu dochodów wygenerowanych w związku z nową inwestycją, objętą decyzją o wsparciu. Co istotne ze zwolnienia nie mogą korzystać spółki tworzące podatkową grupę kapitałową utworzoną lub dla której okres funkcjonowania został przedłużony od 30 czerwca 2018 r.
Ze zwolnienia korzysta dochód z działalności gospodarczej, określonej w decyzji o wsparciu podlegający opodatkowaniu w Polsce, tym samym również te realizowanej za pośrednictwem zakładu. Zwolnienie dotyczy również wspólników spółek nieposiadających osobowości prawnej w proporcji do posiadanego udziału zysku w danej spółce.
Zwolnienie z opodatkowania dochodów uzyskanych z nowej inwestycji przysługuje po dniu wydania decyzji o wsparciu i z tytułu poniesionych kosztów kwalifikowanych po tym dniu, do momentu wygaśnięcia wspomnianej decyzji lub wyczerpania limitu pomocy regionalnej. Co istotne, pojęcie nowej inwestycji nie wyklucza wykorzystanie majątku już istniejącego w przedsiębiorstwie, natomiast inwestycje o charakterze odtworzeniowym (zmiana aktywów) nie podlega niniejszej pomocy publicznej o ile nie prowadzi do istotnej zmiany procesu produkcji (świadczenia usług).
Decyzja o wsparciu jest wydawana na wniosek, którego wzór został określony w rozporządzeniu Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji Wnioskodawca wskazuje w nim rodzaj prowadzonej działalności, w ramach której nowa inwestycja będzie realizowana, a także teren jej realizacji.
Inwestorzy ubiegający się o decyzję o wsparciu mają obowiązek spełnienia poniższych kryteriów, tj.:
Kryteriów ilościowych w postaci minimalnej wartości kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizowaną inwestycją który jest uzależniony od lokalizacji inwestycji i wynosi od 10 mln zł do 100 mln zł w przypadku dużych podatników. Próg ten jest obniżony dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw odpowiednio o 98%, 95% i 90%.
Co istotne również reinwestycje w formie inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne, związane ze:
- zwiększeniem zdolności produkcyjnych istniejącego już zakładu,
- dywersyfikacją produkcji zakładu poprzez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub
- zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu.
spełniają definicję nowej inwestycji. W takim przypadku wymagane koszty kwalifikowane nowej inwestycji obniża się o 50%. Kryteria jakościowe szczegółowo opisane zostały w załączniku nr 1 do Rozporządzenia i dotyczą wpływu inwestycji na rozwój społeczno – gospodarczy.
