Działalność B+R – pozostałe przesłanki
Wskazać należy, iż wyłącznie wykonywanie danego rodzaju działalności obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe nie uprawnia jeszcze do skorzystania z ulgi. Podatnik w tym przypadku musi wykazać, że prowadzone prace spełniają przesłanki: twórczości, systematyczności oraz zwiększania zasobów wiedzy, a także wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych zaznaczyło, że omawiane przesłanki powinny być rozumiane na gruncie ustaw podatkowych „tak, jak są rozumiane zgodnie z ich językowym znaczeniem w świetle aktów prawnych, do których odwołuje się ustawodawca w ww. ustawach podatkowych”, jednak praktyka organów podatkowych i sądów administracyjnych pozwala na dokładniejsze sprecyzowanie, co należy rozumieć poprzez ww. warunki.
Poprzez przesłankę twórczości rozumiemy nastawienie na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań. W wydawanych interpretacjach podatkowych podkreśla się, by tworzone rozwiązania miały indywidualny charakter (nie były powielane dla innych funkcjonalności) oraz by cechowały się „unikatowym” charakterem w zakresie danego przedsiębiorstwa (nie musi być to jednak unikatowość na skalę światową czy krajową). Takie prace powinny mieć również określony z góry rezultat w postaci planu działań czy projektu tworzonego urządzenia.
Natomiast warunek systematyczności bywa mylony z koniecznością prowadzenia rutynowych działań. Jednakże, przy ocenie przesłanek kwalifikacji do ulgi B+R poprzez systematyczność należy rozumieć metodyczne działania, prowadzone w uporządkowany sposób – według planu. Zatem nawet okazjonalne prowadzenie działalności nie przekreśla możliwości skorzystania z ulgi, o ile zostało przeprowadzone w oparciu o przygotowany plan/projekt. Wskazuje się, że do spełnienia tej przesłanki wystarczające jest zaplanowanie i przeprowadzenie chociażby jednego projektu badawczo-rozwojowego przez przedsiębiorcę. Ponadto prowadzone prace nie mogą być rutynowe, czyli nie mogą opierać się na bieżącym ulepszaniu produktów, niepociągającym za sobą postępu technologicznego. Za prace rutynowe uważa się m.in. aktualizacje, naprawianie błędów czy bieżące utrzymanie oprogramowania.
Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań stanowi warunek odnoszący się do rezultatu prowadzonych prac. W przypadku oceny, czy dana przesłanka została spełniona, najistotniejszy jest element „celowościowy” w postaci zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań. Badanie, czy ten warunek został spełniony, odnosi się wyłącznie do wiedzy pracowników danego przedsiębiorstwa, nie ma konieczności rozprzestrzeniania wiedzy w zakresie tworzenia nowych rozwiązań na osoby trzecie. Ten warunek polega na nabywaniu przez pracowników danej firmy aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu tworzenia nowych czy usprawnionych produktów.
