Strefa wiedzy

Omawiana opinia została wydana dnia 25 kwietnia 2024 r. w sprawie C-60/23 Skatteverket przeciwko Digital Charging Solutions GmbH (DSC). DSC prowadzi w Szwecji działalność polegającą na zapewnieniu użytkownikom pojazdów elektrycznych dostępu do sieci punktów ładowania obsługiwanych przez operatorów, z którymi DSC zawarła odrębne umowy. DCS zapewnia użytkownikom pojazdów elektrycznych kartę i aplikację uwierzytelniającą umożliwiającą ładowanie pojazdów w tych punktach. Na podstawie faktur otrzymanych od wspomnianych operatorów DCS co miesiąc wystawia faktury użytkownikom z tytułu ilości dostarczonej im energii elektrycznej. DCS pobiera również od swoich klientów comiesięczną, stałą opłatę z tytułu dostępu do aplikacji, niezależnie od tego, czy użytkownik faktycznie nabył w danym okresie energię elektryczną.

Przemieszczenie towarów własnych (należących do przedsiębiorstwa) podatnika z terytorium Polski na terytorium innego kraju członkowskiego UE uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: „WDT”). Przez ww. towary własne rozumie się takie towary, które zostały przez podatnika na terytorium Polski w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium Polski w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W przypadku przemieszczenia towarów własnych nie dochodzi do żadnej transakcji, która miałaby charakter dwustronny – prawo do rozporządzania towarami jak właściciel nie jest przenoszone na inny podmiot, lecz pozostaje u podatnika, który wyłącznie przemieszcza swój towar pomiędzy dwoma krajami członkowskimi UE. W związku z tym, w praktyce, przemieszczenie towarów własnych określa się jako tzw. nietransakcyjne WDT.  

W celu zwiększania sprzedaży podatnicy decydują się na prowadzenie różnego rodzaju akcji promocyjnych. Jednym z przykładów prowadzenia takich działań jest sprzedaż towarów w zestawach. Korzyścią po stronie kupującego jest to, że cena, jaką płaci za towary nabywane w zestawie jest niższa niż ta, jaką musiałby zapłacić, gdyby zdecydował się kupić towary oddzielnie. Oznacza to, że sprzedawca musi dokonać obniżki cen towarów wchodzących w skład zestawu. W przypadku, gdy towary te podlegają opodatkowaniu różnymi stawkami, w szczególności podstawową i preferencyjną, sposób dokonania takiego obniżenia może mieć istotne konsekwencje na gruncie VAT.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2024 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.174.2024.1.AK Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpił podatnik VAT prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wynajmu oraz wydzierżawiania nieruchomości (zarówno budynkowych jak i lokalowych). W stanie faktycznym wskazano, że zdecydowana większość czynności wykonywanych przez wnioskodawcę jest opodatkowana VAT. W ograniczonym zakresie działalność ta jest zwolniona z VAT, ponieważ część nieruchomości jest wynajmowana na cele mieszkaniowe.  

W interpretacji indywidualnej z 23 kwietnia 2024 r., 0112-KDIL1-2.4012.16.2024.2.DS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) oceniał możliwość stosowania zwolnienia z VAT dla usług najmu pomieszczeń typu schowki, komórki, piwnice przez spółdzielnię. Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji, wspomniane pomieszczenia są wykorzystywane przez mieszkańców budynków mieszkalnych zarządzanych przez spółdzielnię głównie do przechowywania rowerów, wózków dziecięcych, przetworów, itp. Podatnik zajął stanowisko zgodnie z którym takie zwolnienie nie przysługuje, z czym organ interpretacyjny się nie zgodził. Dyrektor KIS uznał bowiem, że w tym przypadku zastosowanie ma art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zgodnie z którym zwolnione z VAT są usługi wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Bezpieczna przystań dla pożyczek Regulacje „safe harbour” w kontekście pożyczek pomiędzy podmiotami powiązanymi ograniczają ryzyka oraz wymogi dokumentacyjne. Zasady te umożliwiają ochronę przed szacowaniem rynkowego poziomu oprocentowania umów objętych wskazanym mechanizmem, dzięki domniemaniu ich rynkowości. Co więcej, pożyczki te aktualnie nie podlegają obowiązkom sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, gdyż są z tego obowiązku zwolnione. Zatem jest to również mechanizm, który pomaga w optymalizacji kosztów sporządzenia tego rodzaju dokumentacji. 

Dnia 23 kwietnia 2024 r. opublikowano projekt zmian w ustawie o PIT oraz w ustawie o ryczałcie (dalej: „Projekt”), który zakłada wprowadzenie dla podatników PIT możliwości rozliczania się metodą kasową, czyli odroczenie momentu powstania opodatkowanego przychodu do czasu uregulowania płatności przez kontrahenta. Według zapowiedzi rządzących proponowane zmiany mają wejść w życie od 1 stycznia 2025 r. Kto będzie mógł skorzystać z metody kasowej? Z takiej formy opodatkowania będą mogli skorzystać przedsiębiorcy, którzy rozliczają podatek dochodowy od osób fizycznych:  

• Według zasad ogólnych (skala podatkowa);  
• Według podatku liniowego;
• Według ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych; 

Do głównych zalet Funduszy Inwestycyjnych Zamkniętych (FIZ) należy dywersyfikacja ponoszonego ryzyka ekonomicznego dzięki powierzeniu środków podmiotowi, który specjalizuje się w dokonywaniu inwestycji, tj. towarzystwu funduszy inwestycyjnych. Wykorzystanie FIZ-u daje także możliwość przeprowadzenia skutecznej sukcesji majątku i uniknięcie jego rozdrobnienia. Dodatkowo zaletą jest przewidziane zwolnienie podatkowe z pewnymi wyjątkami dotyczącymi inwestycji związanych ze spółkami nieposiadającymi osobowości prawnej dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych.